به طور کلی در دنیا با دو دسته اشخاص رو به رو هستیم. گروه اول را پیروان و گروه دوم را رهبران تشکیل می‌دهند. از همان آغاز درباره اینکه در کدام گروه می‌خواهید قرار بگیرید باید تصمیم‌گیری کنید. تفاوت جبران پرداختی این دو موقعیت بسیار زیاد است. پیرو منطقاً نمی‌تواند انتظار داشته باشد که به اندازه رهبران کسب درآمد کند. هر چند بسیاری از پیروان به اشتباه انتظار چنین دریافتی دارند.
اما باید دانست که پیرو بودن هرگز به معنای کمتر بودن و اسباب شرمساری نیست. از سوی دیگر پیرو باقی ماندن هم اعتباری در بر ندارد. اغلب رهبران بزرگ زمانی پیرو بوده‌اند اما به یمن هوش و فراست خود به رهبری رسیده‌اند. با چند استثنا، اشخاصی که نمی‌توانند با هوش و ذکاوت از یک رهبر پیروی کنند نمی‌توانند خود یک رهبر بزرگ شوند. یک پیرو با هوش و با فراست امتیازات متعدد دارد که از جمله آن می‌توان به کسب دانش از رهبر خود اشاره کرد.
عوامل مهم در رهبری را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد:
۱-شجاعت ادامه‌دار بر اساس شناخت از خویشتن و از افراد مقابل
پیرویی نیست که بخواهد از یک رهبر فاقد اعتماد به نفس تبعیت کند. هیچ پیرو با هوش و با فراستی مدتی طولانی تحت تأثیر این رهبر قرار نمی‌گیرد.
۲-توان کنترل خویشتن
کسی که نتواند خود را کنترل کند هرگز نمی‌تواند دیگران را کنترل کند. کسی که می‌تواند بر خود مسلط باشد سرمشق پیروان خود می‌شود.
۳-داشتن احساس انصاف و عدالت
بدون داشتن احساس انصاف و عدالت هیچ رهبری نمی‌تواند احترام پیروان خود را جلب کند.
۴-قاطعیت در تصمیم‌گیری
کسی که در تصمیم‌گیری فاقد قاطعیت است، نشان می‌دهد که به خود اطمینان ندارد و نمی‌تواند دیگران را با موفقیت هدایت کند.
۵-داشتن برنامه‌های مشخص
رهبر موفق باید کارش را برنامه‌ریزی کند و آن را به اجرا بگذارد. رهبری که با حدس و گمان کار کند، رهبری که برنامه‌های قطعی و عملی نداشته باشد، مانند کشتی بی سکانی ست که دیر یا زود به صخره‌ها برخورد خواهد کرد.
۶-رهبر باید از پیروان خود فعال‌تر باشد
۷-شخصیت خوشایند
هیچ انسان بی‌توجهی نمی‌تواند یک رهبر موفق شود. رهبری مستلزم احترام است. اشخاص از کسی که دارای شخصیت خوشایندی نیست پیروی نمی‌کنند و به او احترام نمی‌گذارند.
۸-احساس همدلی و همدردی
رهبر موفق با همکارانش همدردی می‌کند. رهبر موفق کسی است که پیروان خود و مسائل آن‌ها را می‌شناسد.
۹-احاطه بر امور
رهبر موفق باید بر جزئیات کار خود احاطه داشته باشد.
۱۰-تمایل به قبول مسئولیت
رهبر موفق باید مسئولیت اشتباهات و نواقص همکارانش را بپذیرد. اگر بخواهد مسئولیت‌هایش را به گردن دیگران بی اندازد، رهبر باقی نخواهد ماند. اگر یکی از پیروان رهبر مرتکب اشتباه شود و در هیبت شخصی بی‌صلاحیت ظاهر شود رهبر باید خود را مسئول ناکامی او بداند.
۱۱-همکاری
رهبر موفق کسی است که اصل فعالیت‌های تعاونی را می‌داند و آن را به کار می‌گیرد. رهبر باید بتواند همکارانش را به انجام کار تشویق کند. رهبری مستلزم قدرت و قدرت مستلزم همکاری ست.
برگرفته از کتاب «بیندیشید و ثروتمند شوید» اثر ناپلئون هیل
برای حمایت از ما این مقاله را با دوستان خود نیز به اشتراک بگذارید. با تشکر
بدون نظر